توسط : توسعه‌دهنده: Bungie
ناشر: Bungie
کارگردان‌ها: جو بلک‌برن و تاسیون گرین
پلتفرم: بازی PS5، PS4، ایکس باکس وان، ایکس باکس ایکس و اس و ویندوز
ژانر: اکشن، نقش‌آفرینی و شوتر اول‌شخص
مود: مولتی‌پلیر
امتیاز Metacritic (برای پلی استیشن ۵): ۹۲
خب، بعد از یه دهه فراز و فرود تو دنیای Destiny، بالاخره به یه نتیجه جالب رسیدیم. البته طرفدارهای بازی حسابی به این بازی با وجود کمی‌ها و کاستی‌های داستان ایمان داشتن. اما بالاخره با Destiny 2: The Final Shape، ایمان طرفدارای بازی جواب داد. این کمپین، داستانی رو که از سال ۲۰۱۴ شروع شده بود با یه پایان فوق‌العاده تموم می‌کنه؛ زیرشاخه‌های جدید Prismatic دقیقا همون شوکی هستن که بخش مبارزات بازی لازمش داشت. سلاح‌های جدید فوق‌العاده‌ن و دشمنان جدید Dread هم باعث شده‌ن مبارزه‌ها جذاب‌تر و سخت‌تر بشن. بخش Raid بازی هم که بعد از کلی تلاش می‌تونید تمومش کنید، یکی از باحال‌ترین و سخت‌ترین بخش‌های بازیه که Bungie تا به‌حال ساخته.
Destiny 2 هنوزم یه کم شلوغه و پر از مشکلات قدیمی و گیج‌کننده‌ترین سیستم‌های نقش‌آفرینی و منوهای پیچ در پیچه؛ ولی گیم‌پلی بازی الان در بهترین حالت ممکنه و گیمرهای قدیمی این بازی رو حسابی به وجد میاره.
اگه خیلی دیر به مهمونی اپرای فضایی Destiny 2 اومدین، باید بدونین که نسخه The Final Shape جدیدترین و جذاب‌ترین بسته الحاقی این بازی چندنفره و جادویی از بانجیه. شما نقش یه Guardian جاودان و عاشق کشت‌و‌کشتار رو بازی می‌کنید که سال‌هاست از بشریت در برابر انواع و اقسام تهدیدات بیگانه، از حشرات جادوگر بدجنس گرفته تا یه ارتش ربات فوق‌العاده خشن دفاع می‌کنه. همه این‌ها در حالیه که اسلحه و زره‌های جالبی جمع می‌کنید، قدرت‌های جادویی باحال به دست میارید، لول‌اپ می‌شید و اون‌قدر با منوها و سیستم‌های نقش‌آفرینی ور میرین که مغزتون مثل انفجار Arc of the Covenant می‌ترکه. بعد از هفت سال بسته الحاقیه پی‌در‌پی و پچ و آپدیت‌های فصلی، Destiny 2 تبدیل به یکی از بهترین و همزمان یکی از بدترین بازی‌هایی شده که تا به حال بازی کردین.
بسته الحاقی The Final Shape یه وظیفه سخت داره: این‌که بالاخره داستان اصلی خیر و شر رو که از اولین Destiny به‌صورت درهم و برهم شروع شده، تموم کنه. این داستان بیشتر شبیه یه آش شله‌قلمکاره با کلی کلیشه‌های تکراری، آشفته‌گویی‌های علمی-تخیلی و داستان فوق‌العاده پیچیده. داستان در حدی در هم تنیده و پیچیده شده بود که یه گیمر مجبور شد یه ویدیو ۱۰ ساعته تو یوتیوب بذاره تا بتونه کامل توضیحش بده. اما همین داستان بعضی وقت‌ها با شخصیت‌های واقعا جالب و لحظات فراموش‌نشدنی، مثل داستان The Witch Queen سال ۲۰۲۲ خیلی جذاب می‌شد. خوشبختانه The Final Shape هم جزو اون موارد نادر داستان‌سرایی گیراست و بالاخره روی اون موجود شرور بزرگی که از همون اول بهش اشاره شده بود تمرکز می‌کنه تا سرنوشت کل دنیای بازی رو تو یه نبرد نهایی مشخص کنه.
خب؛ اینجا هم شاهد یا The Witness دشمن اصلیه. راستش رو بخواید معرفی اولیه این کاراکتر و کل فضاسازی‌ای که تو دو سال گذشته برای این خط داستان ساخته بودن خیلی خوب از کار در نیومده بود. ولی خب، کمپین The Final Shape پر از کات‌سین‌هاییه که در نهایت تونسته این کاراکتر رو خوب جمعش کنه. حالا نمی‌خوایم داستان رو اسپویل کنیم، ولی بدونین که The Witness خیلی از اون چیزی که فکر می‌کردیم جالب‌تر شده. حالا توی این داستان، تهدیدی که بشریت باهاش روبه‌روئه واقعی به نظر می‌رسه و شبیه یه سایه دور نیست که قراره یه روزی باهاش روبه‌رو بشیم. با این DLC در نهایت به جواب خیلی از سوال‌های چند سال گذشته می‌رسیم.
البته هنوزم تو The Final Shape جاهای زیادی هست که داستان‌سرایی شلخته Destiny به قوت خودش باقیه. مثلا یهو تو وسط داستان، فرمانده زوالا (Commander Zavala) که همیشه آروم و قدرتمند ظاهر شده، احساساتی میشه و کل ماجرا رو بی‌خود و بی‌جهت پر از تنش می‌کنه. یه سری داستان‌های فرعی هم با شخصیت‌های گمنام به بازی برمی‌گردن که بیشتر باعث دور شدن از اصل ماجرا می‌شن و چیز خاصی هم به داستان اضافه نمی‌کنن. پس اینجا هم با همون داستان‌سرایی شلوغ همیشگی Destiny طرفیم که از ۲۰۱۴ رو مخ بعضی از گیمرهاست.
با این حال، The Final Shape تو مهم‌ترین ماموریتش تونسته موفق بشه؛ این‌که یه پایان خوب برای داستان حماسی بازی بسازه. راستش رو بخواید باعث تعجبه که چطور تونستن این کار رو انقدر خوب انجام بدن. البته هنوز کلی سرنخ باز و سوال بی‌جواب مونده که احتمالاً تو بخش‌های بعدی بازی بهشون پرداخته بشه؛ ولی آخرش برای داستانی که همه این سال‌ها دنبالش کردیم، به یه جمع‌بندی درست و حسابی می‌رسیم و با چند تا مبارزه حماسی و لحظات احساسی، همه چی خیلی بهتر از اون چیزی که فکر می‌کنید جمع میشه.
مراحل جدیدی که تو حالت کمپین بازی می‌کنید و جاهای جدیدی که می‌رید هم از بهترین‌هایی هستن که تا حالا داشتیم. توی این بسته الحاقی تو The Pale Heart of the Traveler گشت‌وگذار می‌کنید؛ یه دنیای عجیب که خاطرات، آرزوها و ترس‌های آدم اونجا به شکل فیزیکی در میان. چیزی که اولش یه دنیای ایده‌آل و عجیب بوده، با خراب شدن آرزوهای شیطانی The Witness به یه دنیای ترسناک تبدیل میشه. این، یه دنیا پر از دست‌ها و صورت‌های چندش‌آوره که همه‌جا رو پر کردن که بهش یه حس ناراحت‌کننده و سوررئال میده که خیلی با جاهای دیگه‌ای که گاردیَن‌ها تا حالا رفته‌ن، فرق داره. این عالیه که بالاخره یه نقشه داریم که فقط به چند تا مکان کوچیک محدود نیست و در عوض یه مسیر تقریباً خطی رو دنبال می‌کنه که حس یه سفر حماسی از Shire به Mordor رو به آدم میده. کلی وقت می‌بره که گوشه‌کناراش رو کاملاً بگردین و چیزای مختلف رو لوت کنید، ولی راحت میشه گفت که این محبوب‌ترین لوکیشن‌های بازیه.
بسته الحاقی فوق‌العاده Dread و تنوع بازی
مثل همیشه، جدیدترین بسته الحاقی Destiny یه عالمه اسلحه باحال برای لوت کردن داره و The Final Shape هم از این قاعده مستثنی نیست. تفنگ Call، یه تپانچه که موشک‌های کوچولو شلیک می‌کنه، یکی از این اسلحه‌های جالبه. اسلحه Lost Signal هم یه نارنجک‌اندازه که یه مشت مواد منفجره شلیک می‌کنه که به مرور زمان به دشمن آسیب می‌زنن. یه اسلحه خاص به اسم Hazardous Propulsion هم هست که هر وقت از قابلیت کلاسی‌تون استفاده می‌کنید، یه عالمه موشک از پشت سرتون شلیک می‌کنه و تو خیلی از موقعیت‌های سخت نجات‌تون میده. بازی Destiny همیشه به‌خاطر تیراندازیش معروف بوده، حتی وقتی بقیه بخش‌های بازی مشکل داشتن؛ پس هیچ‌کدوم از اینا خیلی هم تعجب‌آور نیست. ولی حتی برای یه بازی که به خاطر اسلحه و زره‌های فوق‌العاده‌اش شناخته شده، The Final Shape تو چیزایی که ارائه میده یه سروگردن از بقیه بالاتره و تو این مورد واقعاً سنگ تموم گذاشته‌ن.
بسته الحاقی The Final Shape کلاس Prismatic رو به مجموعه جادوی فضایی Destiny اضافه می‌کنه. این بهتون اجازه میده تا قابلیت‌های نور و تاریکی رو که تو بقیه کلاس‌ها هست با هم ترکیب کنید و ترکیب‌های جالبی بسازید. بعدش هم یه سری قابلیت‌های خاص خودش رو به این ترکیب اضافه می‌کنه؛ از جمله نارنجک‌هایی که آسیب‌های مختلف و حالت‌های خاص رو باهم ترکیب می‌کنن و باعث می‌شن دشمن‌ها تو هوا معلق بمونن و همه اطراف رو برق بگیره و قابلیت‌های جدیدی که بهتون اجازه می‌دن تبر‌های غول‌آسا انفجاری رو تو زمین فرو کنید، برش دارید و باهاشون دشمنان رو نابود کنید. این‌که بتونید ترکیبی از عنصرها و قابلیت‌هایی رو داشته باشید که قبلاً تو یه کلاس خاص قفل بودن، یه تغییر خیلی مهمه و بخش Buildcrafting رو به سطح بالاتری از شخصی‌سازی و امتحان کردن چیزهای مختلف می‌بره. بعد از ساعت‌ها امتحان کردن این کلاس‌ها و باز کردن همه گزینه‌های شخصی‌سازی، هنوزم احساس خواهید کرد که تازه دارید سطح این مجموعه ابزار فوق‌العاده خاص و قابل تنظیم رو کمی درک می‌کنید؛ این ویژگی تو یه بازی تیراندازی آنلاین که بعد از سال‌ها می‌تونه خیلی راکد به نظر برسه، خیلی تاثیرگذاره.
این جعبه‌ابزارهای باحال Prismatic هم تو بهترین زمان ممکن اومدن، چون تو Raid بازی The Final Shape به اسم Salvation’s Edge حسابی بهشون نیاز پیدا می‌کنید. این Raid سخت‌ترین چالشیه که Bungie تا به حال ساخته و مدت زیادی طول می‌کشه که تمومش کنید. این DLC به‌راحتی تو لیست بهترین Raidهای بازی قرار می‌گیره. مکانیک‌های بازی پیچیده هستن و نیاز به دقت و هماهنگی خیلی بالا بین اعضای تیم دارن؛ دشمنانی که مدام ظاهر می‌شن تو هر لحظه مهارت‌های شما رو به چالش می‌کشن و برای اولین بار تو تاریخ Destiny، دیگه نمی‌شه چند تا بازیکن بی‌خیال باشن و بقیه جورشون رو بکشن؛ اگه هر شش نفر تو تیم نقش خودشون رو به بهترین شکل ایفا نکنن، بارها و بارها توسط دشمن نابود می‌شید. پس اگه از یه چالش حسابی خوشتون میاد، مسلط شدن به هر مرحله این Raid یه تجربه بی‌نظیر تو Destiny براتون به ارمغان میاره.
و در نهایت، یه محتوای اپیزودیک به اسم Echoes هست که اخیراً منتشر شده؛ فعالیت‌های اختیاری بیشتری مثل Exotic Quests هم وجود دارن که هدف‌شون اینه که شما رو بعد از تموم کردن کمپین اصلی بازی سرگرم نگه دارن. چیزهایی که الان به عنوان بخشی از اولین اپیزود بعد از The Final Shape در دسترس قرار گرفتن، در واقع همون مدل تکراری شرکت تو فعالیت‌های گروهی هر هفته برای باز کردن تیکه‌های کوچیک داستان و لوت جدید هستن؛ اما Exotic Questها و سورپرایزهای دیگه‌ای که اضافه شده‌ن، واقعا آدم رو تحت تاثیر قرار می‌دن. بعید می‌دونیم هیچ‌کدوم از این محتواهای تیکه تیکه بتونن گیمرها رو به همون اندازه کمپین و Raid بازی The Final Shape سرگرم نگه دارن، ولی قطعاً یه قدم از مدل فصلی قبلی که آپدیت‌های بیشتر ولی کم‌محتواتری داشت، جلوتره.
جمع‌بندی
پتانسیل Destiny 2 از همون هفت سال پیش The Red War، مشخص بود. اما Bungie تا حالا نتونسته بود واقعا از اون پتانسیل به معنای واقعی کلمه استفاده کنه؛ تا این‌که The Final Shape رسید. داستان این بسته الحاقیه پایانی، تا حد زیادی تو ارائه یه پایان خوب موفق بوده. حالا Raid بازی وحشتناک و حماسیه، زیرشاخه‌های Prismatic جون دوباره‌ای به مبارزه‌ها داده‌ن و دشمنان جدید هم باعث می‌شن بازی یه‌کم متنوع‌تر بشه. البته هیچ‌کدوم از اینا باعث نمی‌شه که اون حجم عظیم از سیستم‌های نقش‌آفرینی، پول‌های مختلف و داستان‌های گیج‌کننده Destiny قابل هضم بشه؛ اما برای اولین بار تو یه مدت طولانی، می‌تونیم با تمام وجود بیان کنیم که این بازی وارد مرحله تازه‌ای شده.
