نینتندو سوییچ ۲ معرفی شد؛ پاسخ به همه سوالات مهم درباره این کنسول
توسط: نینتندو سوییچ ۲ (Nintendo Switch 2) بالاخره به واقعیت پیوست و قراره توی سال ۲۰۲۵ عرضه بشه. همون‌طور که از اسمش مشخصه، این دستگاه یه سیستم ترکیبی مثل نسخه قبلی سوییچه، اما یه سری تغییرات داره؛ مثل اندازه بزرگ‌تر، صفحه‌نمایش بهتر، جوی‌کان‌های مغناطیسی و چند تا اصلاح دیگه. ولی بیشتر از این چیز زیادی نمی‌دونیم و همین باعث شده کلی سوال توی ذهنمون ایجاد بشه: دقیقاً کی عرضه می‌شه؟ قیمتش چقدره؟ چه بازی‌هایی براش منتشر می‌شه؟ اون دکمه جدید عجیب چیه؟
اما برای رسیدن به پاسخ واقعی این سوالات احتمالاً باید یه مدت طولانی منتظر بمونیم. قرار شده توی تاریخ ۲ آوریل ۲۰۲۵، یه نینتندو دایرکت برگزار و اطلاعات بیشتری از سوییچ ۲ منتشر بشه. بعدش هم قراره چند رویداد حضوری برگزار بشه که افراد بتونن این دستگاه رو از نزدیک امتحان کنن. احتمالا توی این رویداد جواب خیلی از سوال‌هامون رو می‌گیریم ولی تا اون موقع دو ماه و نیم دیگه برای شایعات و گمانه‌زنی‌ها وقت داریم. حالا بیاین به بزرگ‌ترین سوال‌هایی که بعد از دیدن تریلر معرفی سوییچ ۲ برامو پیش اومده بپردازیم.
دکمه جدید برای چیه؟
ممکنه چیزای مهم‌تری هم در کار باشه، ولی واقعاً این دکمه جدید برای چیه؟ این دکمه روی جوی‌کان سمت راست قرار داره، درست زیر چیزی که به نظر می‌رسه همون دکمه آشنای Home باشه. کلی حدس و گمان درباره‌ش وجود داره، اما جذابیت این دکمه دقیقاً به اینه که هنوز نمی‌دونیم چه کاربردی داره. هر تعداد قابلیت جدید ممکنه با این دکمه فعال بشه و این یکی از هیجان‌انگیزترین بخش‌های هر کنسول جدیده که آدم رو به فکر فرو می‌بره.
سوییچ ۲ چه زمانی عرضه می‌شه؟
نینتندو فقط تایید کرده که نینتندو سوییچ ۲ توی سال ۲۰۲۵ عرضه می‌شه، که همینم تقریباً همون چیزی بود که انتظارش رو داشتیم. زمان‌بندی رویدادهای حضوری بعد از نینتندو دایرکت باعث شده بعضی‌ها حدس بزنن که عرضه این دستگاه زودتر از ژوئن (خرداد یا تیر) نباشه، اما در حال حاضر این فقط یه گمانه‌زنیه. این حدس با گزارشی که قبلاً تاریخ عرضه رو توی ماه می یا ژوئن پیش‌بینی کرده بود همخوانی داره.
کنسول‌ها معمولاً توی بازه اکتبر/نوامبر (مهر/آبان) عرضه می‌شن، ولی این مسئله مانع نشد که نسخه اصلی سوییچ توی ماه مارس به بازار بیاد. پس واقعاً قانون مشخصی وجود نداره که بگه نینتندو باید حتماً سخت‌افزار جدیدش رو توی زمان خاصی معرفی کنه.
قیمت نینتندو سوییچ ۲ چقدره؟
یکی از جزئیات خیلی مهم که هنوز نمی‌دونیم، قیمت دستگاهه. توی معرفی اولیه هیچ اشاره‌ای به قیمت نینتندو سوییچ ۲ نشده و هنوز هم نمی‌دونیم سخت‌افزارش دقیقاً چیه. به نظر می‌رسه که مثل نسخه اصلی، دوباره با داک و گیره جوی‌کان عرضه بشه، اما این اطلاعات کمک زیادی نمی‌کنه.
نسخه اصلی نینتندو سوییچ هیچ‌وقت از قیمت اولیه ۳۰۰ دلاریش کم نشد، هر چند نینتندو مدل‌های ارزون‌تر مثل سوییچ لایت با قیمت ۲۰۰ دلار و مدل‌های گرون‌تر مثل اولد با قیمت ۳۵۰ دلار رو هم عرضه کرد. به سختی می‌شه تصور کرد که نینتندو سوییچ ۲ ارزون‌تر از قیمت فعلی مدل اولد باشه، که این می‌تونه به معنی شروع از ۴۰۰ دلار یا بیشتر باشه.
چه بازی‌هایی هنگام عرضه در دسترس قرار دارن؟
معرفی سوییچ ۲ بیشتر روی نمایش سخت‌افزار فیزیکی تمرکز داشت و تقریباً به بازی‌ها اشاره‌ای نشد. البته آخر ویدیو یه نگاه خیلی کوتاه به چیزی که به نظر می‌رسه یه بازی جدید از سری «ماریو کارت» باشه، دیدیم. حتی توی همین مورد هم نینتندو خیلی سربسته عمل کرد؛ نه اسمی داد و نه حتی تأیید کرد که واقعاً «ماریو کارت ۹» وجود داره، چیزی که خیلی‌ها حدس می‌زنن. فقط کمی از گیم‌پلی رو دیدیم، با چند چهره آشنا و چند اشاره به ویژگی‌های جدید احتمالی مثل مسابقات ۲۴ نفره و طراحی بازتر مراحل.
احتمالاً می‌شه حدس زد که مثل همیشه یه بازی جدید از سری ماریو و یه بازی جدید از سری زلدا خواهیم داشت، اما سوال اینه که روز عرضه چی قراره بازی کنیم؟ ترکیب بازی‌ها زمان عرضه نینتندو سوییچ ۲ خیلی مهمه؛ نینتندو الان توی وضعیت خیلی بهتری نسبت به زمان عرضه نسخه اصلی قرار داره، ولی نمی‌تونه این فرصت رو با ارائه یه ترکیب ضعیف مثل چیزی که توی عرضه 3DS دیدیم، از دست بده.
ممکنه پشتیبانی شرکت‌های سوم شخص توی این نسخه قوی‌تر از نسخه قبلی باشه، ولی این تضمین نمی‌کنه که بازی‌های بزرگ همون روز اول عرضه بشن. اگر چیزی که دیدیم واقعاً «ماریو کارت ۹» باشه، شاید روز اول در دسترس باشه، ولی هنوز چیزی تأیید نشده. آیا با توجه به این‌که مدت زیادی از آخرین نسخه می‌گذره، یه بازی جدید سه‌بعدی از ماریو خواهیم دید؟ قراره چه بازی خاصی به عنوان برگ برنده عرضه بشه؟
آیا نینتندو سوییچ ۲ عملکرد بازی‌های سوییچ ۱ رو بهتر می‌کنه؟
نینتندو هنوز چیزی درباره مشخصات داخلی سخت‌افزار سوییچ ۲ نگفته، ولی مشخصه که این دستگاه سخت‌افزار قوی‌تری نسبت به نسخه قبلی خودش داره. نینتندو تایید کرده که سوییچ ۲ با بازی‌های سوییچ ۱ سازگاری عقب‌رو (backwards compatible) داره، البته با یه سری استثنا که هنوز اعلام نشده. حالا سوال اینه که آیا سخت‌افزار جدید می‌تونه باعث بهبود گرافیک، عملکرد یا زمان بارگذاری بازی‌های سوییچ ۱ بشه؟
اگه این امکان وجود داشته باشه، آیا برای این بهبودها نیاز به انتشار پچ‌های مخصوص از طرف توسعه‌دهنده‌هاست؟ مثلاً نینتندو می‌تونه این کار رو برای بازی‌های خودش انجام بده؟ مثلاً بازی‌های مشهور مثل Pokémon Violet/Scarlet که همیشه از مشکلات فنی رنج می‌برن، بالاخره به خوبی اجرا می‌شن؟ یا بازی‌هایی مثل The Legend of Zelda: Breath of the Wild و Tears of the Kingdom، که بخش‌هایی از اون‌ها نیاز به بهبود داره، بالاخره نرم‌تر اجرا می‌شن؟ یا ممکنه نینتندو و بقیه شرکت‌ها ترجیح بدن این نوع بهبودها رو برای نسخه‌های بازسازی‌شده یا عرضه‌های مجدد نگه دارن؟
کدوم بازی‌های سوییچ ۱ روی سوییچ ۲ کار نمی‌کنن؟
در همین راستا، نینتندو قبلاً اعلام کرده که سازگاری عقب‌رو شامل بازی‌های فیزیکی و دیجیتالی می‌شه، اما یه سری از بازی‌ها روی سوییچ ۲ کار نمی‌کنن. حالا سوال اینه که نینتندو کدوم بازی‌ها رو مد نظر داره؟
حدس و گمان‌ها می‌گن ممکنه این مسئله به بازی‌هایی مثل Nintendo Labo، سوییچ و بازی‌هایی مربوط باشه که برای اجرا به سخت‌افزار خاصی از سوییچ ۱ نیاز دارن (مثل دوربین مادون قرمز که توی جوی‌کان استفاده می‌شه). اگه این حدس درست باشه، اکثریت بازی‌های سوییچ ۱ همچنان روی سوییچ ۲ قابل بازی‌ان.
این جزئیات هنوز مشخص نشده و باید منتظر اطلاعات رسمی از نینتندو باشیم که ببینیم این سازگاری چقدر فراگیر و کامله.
آیا سخت‌افزار قدیمی پشتیبانی می‌شه؟
با توجه به اندازه بزرگ‌تر نینتندو سوییچ ۲ و جوی‌کان‌های مغناطیسی جدیدش، احتمال زیادی وجود داره که جوی‌کان‌های قدیمی به طور مستقیم به سوییچ ۲ وصل نشن. اما آیا می‌شه ازشون به صورت بی‌سیم استفاده کرد؟ وضعیت کنترلر Pro و بقیه کنترلرهای موجود چی می‌شه؟
به نظر می‌رسه ورودی‌های سوییچ ۲، به جز اون دکمه مرموز، مشابه نسخه قبلی باشن. پس احتمالاً اکسسوری‌های فعلی هم پشتیبانی بشن. البته اینم یکی از چیزهاییه که برای اطلاع ازش باید منتظر اطلاعات رسمی بمونیم.
برای مثال، توی نسل قبلی، ریموت‌های Wii روی Wii U پشتیبانی می‌شدن، اما کنترلر Pro مربوط به Wii U روی سوییچ پشتیبانی نشد. این موضوع نشون می‌ده که تصمیم نهایی نینتندو ممکنه متفاوت باشه و این سازگاری تضمینی نیست.
وضعیت Amiiboها چطور خواهد بود؟
هنوز نمی‌دونیم که سوییچ ۲ تکنولوژی NFC داره یا نه؛ چیزی که برای اسکن کردن فیگورهای Amiibo لازمه. توی چند سال اخیر، Amiiboها کمتر مورد توجه نینتندو بودن، هر چند هنوز هم هر از گاهی فیگورهای جدیدی عرضه می‌شن.
اگه نینتندو برنامه‌ای برای ادامه عرضه این فیگورها نداشته باشه، ممکنه این قابلیت توی سوییچ ۲ حذف بشه. با این حال، حتی اگه فقط برای بازی‌های قدیمی که از Amiibo استفاده می‌کنن باشه، امیدواریم که NFC توی دستگاه جدید هم وجود داشته باشه.
بدون پشتیبانی از Amiibo، یه بخش قابل توجه از قابلیت‌های بازی‌های با سازگاری عقب‌رو ممکنه ناقص بشه و این چیزی نیست که خیلی از طرفدارها براش خوشحال بشن. پس باید دید نینتندو در نهایت چه تصمیمی می‌گیره.
مشخصات سخت‌افزاری چیه؟
از مدتی پیش گزارش‌هایی درباره مشخصات دقیق نینتندو سوییچ ۲ منتشر شده، اما طبق معمولِ نینتندو، توی رویداد معرفی هیچ حرفی از جزئیات سخت‌افزاری زده نشد. احتمالاً حتی توی نینتندو دایرکت ماه آوریل هم خیلی به این جزئیات پرداخته نشه. این موضوع باعث می‌شه که همچنان ندونیم این دستگاه دقیقاً چه سخت‌افزاری داره و در نتیجه، چه نوع بازی‌های شرکت‌های ثالث ممکنه براش عرضه بشه.
اجرای بازی‌های 4K به صورت بومی به نظر خیلی بعیده، ولی آیا حداقل خروجی 4K پشتیبانی می‌شه؟ این سوال مهمیه، مخصوصاً وقتی به رقابت نینتندو با سیستم‌های قدرتمندتر موجود بازار فکر کنیم.
باتری چقدر دوام میاره؟
بحث دوام باتری یکی از مواردیه که از نظر فنی پیچیده به نظر می‌رسه. تا کجا می‌شه برای عملکرد و گرافیک قوی‌تر روی دستگاه فشار آورد، وقتی بدونین که این کار باعث کاهش عمر باتری می‌شه؟
توی دنیای دستگاه‌هایی مثل استیم دک (Steam Deck) و سیستم‌های مشابه اون، عملکرد می‌تونه توی محدوده وسیعی تغییر کنه. خود نینتندو سوییچ هم توی مدل‌های جدیدتر، بهبودهایی توی مصرف باتری داشته. حالا سوال اینه که آیا می‌شه از سوییچ ۲ هم انتظار همون بازه ۴.۵ تا ۹ ساعته رو داشت که نینتندو برای سوییچ اولد (Switch OLED) اعلام کرده؟
تعادل بین گرافیک بهتر و عمر باتری طولانی یه چالش بزرگ برای نینتندو خواهد بود. طرفدارها انتظار بهبود توی هر دو بخش رو دارن اما برای پی بردن به عملی بودن این قضیه، نیازمند اطلاعات بیشتری از سمت نینتندو هستیم.
آیا جوی‌کان می‌تونه به عنوان موس استفاده بشه؟
یه شایعه قدیمی وجود داره که می‌گه جوی‌کان نینتندو سوییچ ۲ ممکنه بتونه مثل یه موس کامپیوتر عمل کنه. اگه این شایعه درست باشه، این قابلیت می‌تونه راه رو برای تجربه‌های جدید توی بازی‌ها باز کنه و همچنین یه روش ورودی متفاوت ارائه بده که شاید بعضی‌ها برای بازی‌های استراتژی یا اول شخص اون رو ترجیح بدن.
توی تریلر معرفی سوییچ ۲، جوی‌کان‌ها به‌گونه‌ای نشون داده شدن که انگار دارن مثل یه موس حرکت می‌کنن. اما این‌که این یه اشاره غیر مستقیم به این قابلیت بوده یا صرفاً چیزی بوده که طرفدارها خواستن ببینن، هنوز مشخص نیست.
آیا جوی‌کان‌ها از استیک‌های Hall Effect استفاده می‌کنن؟
جوی‌کان‌های سوییچ ۱ به بدنامی دچار مشکل استیک دریفت بودن، یعنی وقتی استیک‌ها بدون این‌که لمس بشن، حرکت می‌کردن. این مشکل با استیک‌های Hall Effect به‌کلی از بین می‌ره. این نوع استیک‌ها توی خیلی از کنترلرهای شرکت‌های دیگه استفاده می‌شن، ولی اضافه شدن اون‌ها به جوی‌کان‌های سوییچ ۲ یه پیشرفت خیلی خوشایند خواهد بود، مخصوصاً با توجه به شهرت بدی که مدل‌های قبلی داشتن.
آیا روز عرضه، این دستگاه به اندازه کافی موجوده؟
هنوز جواب قطعی برای این سوال وجود نداره ولی می‌شه با اطمینان گفت: احتمالاً نه. سخت‌افزارهای جدید معمولاً روز عرضه خیلی سریع تموم می‌شن، مخصوصاً وقتی که پای یه کنسول جدید از نینتندو وسط باشه. شاید خیلیا تصمیم بگیرن منتظر بمونن یا همچنان از نسخه قبلی سوییچ استفاده کنن، ولی تعداد طرفدارهای پر و پا قرص نینتندو به قدریه که موجودی دستگاه روز اول به سرعت تموم بشه. پس احتمالاً پیش‌فروش‌ها خیلی زود به پایان برسن.
البته یه خبر امیدوار کننده هم وجود داره. طبق گزارش بلومبرگ، رابین ژو (Robin Zhu)، تحلیل‌گر شرکت Sanford C. Bernstein، گفته که نینتندو اقداماتی انجام داده که توی سال اول عرضه بیش از ۲۰ میلیون دستگاه موجود داشته باشه. نسخه اصلی سوییچ توی سال اول ۱۵ میلیون دستگاه فروخت، پس شاید توی ۱۲ ماه اول، دستگاه‌های بیشتری از نینتندو سوییچ ۲ در دسترس باشن.
آیا کارتریج‌های نینتندو سوییچ ۲ هم بد مزه‌ان؟!
یکی از حقایق عجیب ولی جالب درباره نسخه اصلی سوییچ این بود که اگه به عنوان یه آدم کاملاً نرمال با عقل سلیم که کارهای نرمال انجام می‌ده، تصمیم به لیس زدن یه کارتریج بازی سوییچ می‌گرفتین، متوجه می‌شدین که مزه خیلی بدی دارن. دلیلش این بود که روی کارتریج‌ها یه ماده تلخ‌کننده به اسم Denatonium Benzoate استفاده شده بود که بچه‌ها یا حیوانات خانگی نتونن به راحتی اون‌ها رو قورت بدن.
هنوز مشخص نیست که نینتندو برای کارتریج‌های بازی نینتندو سوییچ ۲ هم از همین استراتژی استفاده می‌کنه یا نه ولی مطمئن باشین که به محض این‌که جواب قطعی به دست بیاد، به شما اطلاع می‌دیم، حتی اگه برای این کار لازم باشه دست به تحقیقات عملی بزنیم.
