بازی The Last of Us 1 برای PS5

بررسی و خرید بازی The Last of Us Part I برای PS5

در نسخه بازسازی‌شده The Last of Us: Part I برای PS5، این بازی تحسین‌شده تقریباً از تمام جهات بازبینی شده است. اما این بازبینی‌ها تغییری در ویژگی‌های اصلی بازی که باعث محبوبیتش شده‌اند، نمی‌دهد. از همین‌رو ممکن است تغییرات اعمال‌شده در ابتدا به چشم یک ناظر عادی نیایند، اما وقتی نسخه ری‌میک‌شده را در کنار نسخه اولیه PS3 و نسخه ری‌مستر شده آن برای PS4 نگاه می‌کنیم، شکی نیست که با بهترین نسخه از یک شاهکار کلاسیک مواجه می‌شویم.

طبق گفته سازندگان بازی، لست آو آس ۱ و اکسپنش‌پک Left Behind دوباره از اول ساخته شده‌اند. در این بازسازی، طراحی مراحل بازی The Last of Us: Part I، به غیر از تعداد کمی اصلاح جزئی، کاملاً یکسان در نظرگرفته گرفته شده است. برخی از فضاهای داخلی بازطراحی شده‌اند و آثار کلکسیونی برای افزودن منطق بیشتر به ساختار جهان‌سازی تغییر مکان داده‌اند، اما به‌طورکلی، این همان ماجراجویی آشنای قبل است، حتی از لحاظ قرارگیری دشمنان و تعداد آن‌ها.

گیم پلی The Last of Us: Part I

گیم‌پلی نسخه بازسازی‌شده بازی، به‌طور چشم‌گیری بهتر از نسخه اصلی است و این موضوع با گنجاندن بسیاری از تکنولوژی‌های مطابقت حرکتی که در The Last of Us 2 هم به‌کار گرفته شد، به وقوع پیوسته است. بنابراین آزادی بیشتری وجود دارد، زیرا قهرمان داستان، جوئل، تغییر حالت چهره و بدن طبیعی‌تری دارد، به‌جای این‌که مانند نسخه اصلی تغییر حالت‌ها ناگهانی و غیرطبیعی باشند. حالا پرتاب یک بطری، دویدن به سمت جلو برای یک حمله با سلاح سرد و شلیک‌کردن بی‌نقص به‌نظر می‌رسند.

بااین‌حال، نبردها در این نسخه از The Last of Us: Part I به اوج موفقیت نسخه دوم نمی‌رسد. به‌جای بازطراحی نبرد، توسعه‌دهنده تصمیم گرفته است که مواجهات نبرد را همانند نسخه اصلی حفظ کند؛ این یعنی از جاخالی دادن و پرش‌هایی که زدوخوردها را در لست آو آس ۲ پرهیجان می‌کنند، در این نسخه خبری نیست.

نبردها نیز به‌دلیل محدودیت‌هایی که به‌واسطه طراحی اصلی در نسخه PS3 اعمال شده است، از لحاظ دامنه کوچک‌تر هستند. به‌همین‌دلیل بازی The Last of Us 2 هنوز هم نقطه اوج بازی‌های اکشن سوم‌شخص محسوب می‌شود.

محدودیت‌های بازی

همین محدودیت‌ها برای طراحی مراحل نیز وجود دارد که با گذشت یک دهه محدود به‌نظر می‌رسد؛ البته که بازی مطمئنا لحظات آزادی خود را دارد، اما بدون شک نسخه دوم آزادی عمل بسیار بیشتری دارد. در نهایت، The Last of Us: Part I با انبوهی از آوارها و حصارها که به‌طور غیر قابل توضیحی شما را در یک مسیر مشخص قفل می‌کنند، در مقایسه با بازی‌های امروزی کمی تاریخ‌گذشته به‌نظر می‌رسد و بازی‌های امروزی این‌گونه طراحی نمی‌شوند.

نقش هوش مصنوعی در بهبود بازی

با وجود هوش مصنوعی بازی خیلی هوشمندتر شده است. دیگر با موقعیت‌های عجیبی مانند زمانی‌که الی به‌طور مستقیم در مسیر دید دشمنان حرکت می‌کرد، مواجه نخواهید شد. زیرا همه چیز به‌طورکلی هوشمندتر شده‌است. 

حالا مهاجمان با هم همکاری دارند و ارتباط برقرار می‌کنند، موقعیت شما را اعلام خواهند کرد و برای یافتن نقاط پنهان شدن تلاش‌های خود را انجام می‌دهند. این امر باعث می‌شود نبردها به‌مراتب جذاب‌تر باشد و مقایسه آن با نسخه اصلی چشمان ما را بازتر ‌کند.

حجم زیادی از جزئیات موجود در هر فریم خارق‌العاده است و بدون شک نسخه بازسازی‌شده را از لحاظ هنری در میان بهترین عناوین بازی 5PS تا به امروز قرار می‌دهد. 

تمام مکان‌ها زنده به‌نظر می‌آیند و به‌وضوح روی این موضوع فکر شده است که چگونه دارایی‌ها سازمان‌دهی می‌شوند. به این معنا که خود محیط‌ها، داستان‌های خود را برای گفتن دارند.

طراحی صدا و استفاده از امکانات دسته‌ها در بازی

در The Last of Us: Part I باید به صدا اشاره کرد که از تراشه قدرتمند Tempest پلی استیشن ۵ برای ایجاد برخی از بهترین صداهای سه‌بعدی استفاده می‌کند. عنوان‌های اختصاصی سونی معمولاً از همه امکانات بهترین استفاده ممکن را می‌برند. اما The Last of Us 2 از نظر طراحی صدا، نقطه عطفی برای دارنده پلتفرم محسوب می‌شود و لست آو آس ۱ نیز از این جهت در همان سطح قرار دارد. با پرتاب یک قوطی، می‌توان موقعیت دشمنان را کاملاً از روی صدای پای آن‌ها مشخص کرد.

تلاش‌های ناتی داگ برای بهره‌مندی از DualSense نیز نکته مهمی است. توسعه‌دهنده تقریباً برای هر سناریویی در بازی بافت‌های منحصربه‌فردی ایجاد کرده است، به این معنی که هنگام ساختن یک بمب میخی صدای تق‌تق قطعات را احساس می‌کنید یا افکت بارانی که در حومه بوستون می‌بارد، شما در عمق فضای بازی قرار می‌دهد. این یکی از بهترین استفاده‌ها از ویژگی‌های نوآورانه دسته در نظرگرفته می‌شود و به غوطه‌ورشدن در لحظات پرهیجان می‌افزاید.

توسعه‌دهنده‌های بازی راه‌های جدیدی برای نوآوری و ارتقاء دسترسی‌پذیری برای همه پیدا کرده‌اند. یک ویژگی جدید به گیمر اجازه می‌دهد با استفاده از بازخورد لمسی دیالوگ‌ها را «احساس» کند که در کنار زیرنویس‌ها باعث می‌شود گیمرهای ناشنوا تجربه بسیار لذت‌بخش‌تری داشته باشند.

برای گیمرهای قدیمی که دوباره می‌خواهند بازی را تجربه کنند نیز محتواهای جالب زیادی برای آنلاک کردن و کاوش وجود دارد. گالری‌های آثار هنری هم برای نسخه اصلی و هم برای بازسازی آن وجود دارد و تعداد زیادی پوسته جدید برای جوئل و الی اضافه شده است که بسیاری از آنها از ویژگی‌های محبوب پلی‌استیشن الهام گرفته شده‌اند. 

نکته آخر این‌که از بخش چندنفره بازی که در نسخه اصلی بسیار محبوب بود، در نسخه بازسازی‌شده خبری نیست، اما بخش داستانی بازی آنقدر جذاب است که ارزش هزینه کردن را داشته باشد.

جمع‌بندی

بدون ارجاع به نسخه اصلی، قدردانی از پیشرفت‌های چشمگیر The Last of Us: Part I همیشه آسان نیست. این بازی بسیار بهتر از نسخه اصلی است؛ با کارگردانی هنری قوی‌تر، گیم‌پلی روان‌تر و صحنه‌های میانی بسیار احساسی‌تر. Naughty Dog در همه زمینه‌ها با بهبود چشم‌گیر، به نسخه اصلی هم وفادار بوده است.